?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>
?php the_title(); ?>

Keep Going

De 139-jarige Eddie staat op het punt zijn droom te verwezenlijken: verhuizen naar Sun City, een stad voor bejaarden. Maar dan komt zijn 140-jarige zus Beth bij hem aankloppen. Sinds ze haar pensioen kwijt is, heeft ze geen onderdak of inkomsten meer, en ze trekt bij hem in. Het samenwonen valt zwaar en is een dagelijkse strijd tegen haar bemoeienis. Zal Eddie zijn droom kunnen waarmaken of voor zijn zus moeten zorgen? Waarom stoot Beth zich steeds vaker? En wat is die vreemde plas water in het midden van de woonkamer? Is zijn plan gedoemd te mislukken?

Zonder woorden en zonder taboes neemt Keep Going een duizelingwekkende duik in de troebele wateren van onze ouderdom. De toeschouwer wordt door twee 100-plussers meegenomen in een brutale fantasie, waar we een loopje nemen met de tijd.

Met deze voorstelling willen we stilstaan bij extreme ouderdom. Rond onze twee personages, Beth en Eddie, bouwen we een wereld waarin verschillende aspecten van het ouder worden aan bod komen. In ons verhaal worden Beth en Eddie geconfronteerd met de afstoting die bejaarden door hun leeftijd ondervinden vanwege een mensheid die geen aandacht meer kan besteden aan hun toestand. Deze gedwongen terugtrekking drijft hen ertoe samen te wonen, een situatie waarin thema’s als afhankelijkheid, het verlies van vrijheid, mishandeling, vergetelheid en overleven de kop opsteken.

Door middel van deze personages willen we in de eerste plaats onze visie als jongvolwassenen op dit fenomeen uitdrukken. We willen van op afstand een blik werpen op onze conditie als mens en betreuren het verlies van dierbare en legitieme concepten zoals onafhankelijkheid en vrijheid. Het gaat hier niet om iets onmiddellijks, op korte termijn, of zogenaamde dagelijkse efficiëntie. We zien de ouderdom, onze ouderdom, als een toekomst die we hopen mee te maken en verzetten ons dan ook tegen het beeld, afgeschilderd door een maatschappij die door consumptiedrang gestuurd wordt en bejaarden aan de kant schuift.
Als kunstenaars denken we dat we dringend moeten beginnen vooruitkijken op lange termijn. Durven denken aan een toekomst, aan dingen van lange duur, maar ook werken aan een samenleving waar ieder individu – ongeacht zijn leeftijd – een gerespecteerde en respectabele plaats heeft. Kortom, Keep Going.

Een productie van Compagnie3637. Met steun van de dienst Theater van het ministerie van de Federatie Wallonië-Brussel en van de SACD.

  • Concept en vertolking : Sophie Linsmaux, Aurelio Mergola
  • Decorontwerp : Aurélie Deloche
  • Ruimtelijke opstelling en beweging : Sophie Leso
  • Geluidsontwerp : Nicola Testa
  • Make-up : Florence Thonet
  • Belichting : Damien Zuidhoek
  • Rekwisieten : Noémie Vanheste
  • Scenarioadvies : Thomas van Zuylen
  • Regie : Mathieu Bastyns
  • Podium- en regieassistentie : Justine Ruchat
  • Foto’s : Marie-Hélène Tercafs
  • Productie : Compagnie 3637
  • Met de steun van de dienst Theater van het ministerie van Cultuur van de Federatie Wallonië-Brussel en de SACD
AGENDA

Du 11 au 22 mars et du 1er au 5 avril au théâtre Marni
reprises : du 25 au 27 février 2016 au Centre Culturel Jacques Franck
du 1er au 3 mars 2016 à l’Eden

Persdossier - Fiche Technique