Frozen (korte versie)

In Frozen verdiepen Aurelio Mergola en Sophie Linsmaux zich in het ontregelde, ongegeneerde en vreemde universum dat ze hebben gecreëerd met een duik in het dagelijkse leven van twee antihelden.

Alles begint met het beeld van een openstaande vrachtwagen, geladen met grote karkassen en bloederige stukken vlees, die aan haken hangen en vervolgens op de schouder van een slager naar binnen worden gedragen. Het beeld is niet alleen van grote esthetische waarde, maar getuigt ook van de kwetsbaarheid van die versneden lichamen, die open en bloot worden vertoond in een stedelijke omgeving. We kunnen niet onverschillig blijven bij de losoperatie midden op de straat en het contrastrijke beeld van het intieme tegenover het stedelijke, het levende tegenover het droefgeestige. Het tafereel doet denken aan onze eigen hoedanigheid van vleselijke wezens en wekt het besef van een wereld die onder de dichte duisternis van ons lichaam verborgen ligt. Een wereld die we amper kennen: onze ingewanden, onze organen, ons innerlijke.

Onder ons cleane, beheerste uiterlijk (van waarachter we niets mogen laten doorschijnen, want het zou kunnen storen) zit een hoop bloed en beenderen, vlees en organen, een samenhangende wirwar van ingewanden en weefsels, die ons aan de kwetsbaarheid van het mens-zijn herinneren.
Het is in die anders onzichtbare wereld dat we ons vandaag willen verdiepen. We willen het lichaam uitkleden, verdergaan dan de huid, meer en meer weghalen, alsof de achterzijde van het decor meer zou zeggen dan de scène zelf.

Met Frozen bevrijden we het lichaam van zijn buitenlaag om een ander facet van de mens te onthullen: het facet dat in de intimiteit van elk van ons verstopt zit.

• Concept Sophie Linsmaux en Aurelio Mergola
• Vertolking Sophie Leso/Sophie Linsmaux, Aurelio Mergola
• Ruimtelijke opstelling en beweging Sophie Leso
• Decorontwerp Aurélie Deloche
• Belichting Damien Zuidhoek
• Geluidsontwerp Nicola Testa
• Scenarioadvies Thomas van Zuylen
• Foto’s Alice Piemme